Op zoek naar verhalen uit Lola Lik

Lola Lik was één jaar lang een creatieve broedplaats in het voormalige Hoofdgebouw van de Bijlmerbajes, gelegen pal naast het asielzoekerscentrum Wenckebachweg. Creatieve ondernemers en kunstenaars werkten er zij aan zij met bezoekers en ondernemers uit het AZC. Het doel: niet alleen je eigen business runnen, maar ook een netwerk en kansen bieden aan nieuwkomers.

De broedplaats sloot op 31 december 2017 haar deuren, maar de verhalen zijn nog niet vervlogen. Samen met Maaike Poppegaai en Suzan Huppes maakte ik een eerlijke eindpublicatie, vol met de meest veelzeggende verhalen uit de broedplaats. We interviewden tientallen ondernemers, kunstenaars en vluchtelingen en vragen hen naar de meest onvergetelijke gebeurtenissen, bijzondere vriendschappen die zijn ontstaan, maar vooral ook wat de impact was van deze plek. En wat er beter kan als er nog eens zoiets wordt opgezet.

De publicatie werd vormgegeven door The Visual Theatre.

Communicatie voor expo ‘Bij Ons Thuis’

Voor de twee prijswinnende fotografen Karine Versluis en Karijn Kakebeeke schreef ik (pr)teksten over hun fotografieproject ‘Bij Ons Thuis‘, over hoe het is voor (Haagse) oudere migranten om oud te worden in een land waar je niet geboren bent. We kregen veelvuldig media-aandacht in lokale media voor het project, zoals deze reportage op Den Haag FM. De gelijknamige tentoonstelling in Het Nutshuis in Den Haag is nog te zien tot 12 april 2018.

persfoto Bij Ons Thuis
Archiefbeelden van Mustafa (1950) uit Turkije. De foto’s en verhalen van deze en andere oudere migranten en hun (klein)kinderen zijn te zien tijdens de expositie Bij Ons Thuis. Copyright: Bij Ons Thuis/Picture Bridge Foundation

Over het project

Hoe word je waardig oud in Nederland? En hoe doe je dat als je zelf uit een andere cultuur komt?

De beelden en quotes in de tentoonstelling Bij Ons Thuis tonen de wensen en zienswijzen van een groeiende groep in Nederland: ouderen die hier niet geboren zijn en de (klein)kinderen die al dan niet voor hen gaan zorgen. In 2009 waren er volgens het CBS zeventigduizend oudere migranten in Nederland; de verwachting is dat dit aantal zal stijgen naar ruim 520 duizend in het jaar 2050. Het merendeel daarvan is eerste generatie migranten, en dus ook de eerste generatie die in contact komt met ouderenzorg buiten de familiekring.

Om meer te weten te komen over deze groep, interviewden fotografen Karine Versluis en Karijn Kakebeeke Haagse migrantenouderen, aan de hand van foto’s van vroeger. Een groep (klein)kinderen van migranten ging zelf op pad met een camera om hun kijk op het leven in meerdere culturen en de zorg voor hun (groot)ouders vast te leggen. Professionals uit de zorg reageerden op hun beurt op de verhalen die naar voren kwamen.

De makers nodigen het publiek uit om zelf mee te denken over het thema. Iedereen wordt immers oud en heeft familie over wie je vroeg of laat moet meebeslissen: word ik mantelzorger, gaan mijn ouders naar een tehuis of zoeken we een andere manier?

Onderdeel van de tentoonstelling is de audio-installatie Een luisterend oor die documentairemaker Sanne Rovers en radiomaker Laura Stek maakten rond de indringende gesprekken van de ‘Zilverlijn’, een telefoondienst voor eenzame ouderen.

www.nutshuis.nl

Tentoonstelling over geliefd en verguisd Hoog Catharijne

Hoog Catharijne door de jaren heen

1960-2019

Weet je nog? Ooit was Hoog Catharijne een spiksplinternieuw fenomeen dat zowel bewondering als luid protest opriep… Het is moeilijk voor te stellen hoe de wereld eruit zag toen Hoog Catharijne verrees. Een megaproject dat zijn weerga niet kende. Door aanpassingen aan het interieur en buitenkant, ging het oorspronkelijke karakter van het gebouw steeds meer verloren. Hoog Catharijne krijgt daarom haar meest grondige opknapbeurt sinds de bouw.


unnamed-8
Foto op de uitnodiging: Cas Oorthuys / Nederlands Fotomuseum

Uitgangspunt: de blik van betrokkenen en gebruikers

Voor een lange bouwwand in het winkelcentrum, maakte ik een tentoonstelling over de totstandkoming van Hoog Catharijne, het gebruik door de jaren heen en het toekomstige winkelcentrum. Bij het bedenken van een ‘verhaallijn’ en het zoeken naar historisch beeld, lag mijn focus op de uiteenlopende ervaringen en de wisselende blik van betrokkenen en gebruikers. Wat bezielde de architecten? Waarom wilde de gemeente Utrecht de oude Stationswijk slopen voor de bouw van dit megacomplex? Wie kwamen in opstand en waarom? Wie kwamen vervolgens reikhalzend kijken in het toen gloednieuwe fenomeen? En waarom heeft bijna iedereen het gevoel er te verdwalen?

Beeldmateriaal

Het grootste deel van de tentoonstelling bestaat uit historische beelden en een promotiefilm uit 1970, afkomstig van Het Utrechts Archief. Daarnaast hangen er foto’s van de huidige verbouwing en artist impressions van het toekomstige Hoog Catharijne.  Korte teksten en prikkelende quotes vertellen het verhaal achter de foto’s.

Opening

De tentoonstelling opent op donderdag 29 januari en blijft naar verwachting een half jaar hangen. Daarna verhuist de tentoonstelling naar een andere plek.

Locatie

De tentoonstelling bevindt zich in het Gildenkwartier, ter hoogte van Van Haren (nabij de ingang van de Radbouw parkeergarage P3).

Uitbreiding tentoonstelling

Later dit jaar verhuist de tentoonstelling naar een andere bouwwand in Hoog Catharijne en wordt ze aangevuld met een aantal portretten van betrokkenen en vaste gebruikers in het winkelcentrum, zoals een ondernemer van het eerste uur, een bewoner die er al jaren woont, een kantoormedewerker en (mogelijk) een architect.

Partners in crime

Bij het maken van de tentoonstelling was mijn stagiair Lies Slot een super goede partner in crime. De vormgeving is van de hand van twee ontwerpers die net als ik een werkboot huren op De Ceuvel: Wendy Rommers en Cristel Lit van Lots Of/. Vertaler Maaike Vondenhoff maakte een sublieme ondertiteling bij de promofilm uit 1970, waardoor de geluidloze filmvertoning toch nog een beetje klinkt als de oorspronkelijke polygoonstem.

Ik maakte de tentoonstelling in opdracht van de eigenaar van Hoog Catharijne: Corio B.V.

 

 

 

 

 

 

 

Historische borden in Amsterdam-Noord

IMG_1082

Voor het Amsterdams Toerisme en Congres Bureau (ATCB), de organisatie die ook de slogan ‘I Amsterdam’ bedacht heeft, werkte ik in 2010 mee aan het project ‘Het ontsluiten van verhalen’.

Overal in de stad Amsterdam komen bij belangrijke monumenten en historische locaties informatiebordjes te hangen. De bordjes hebben een chip die je via een speciale app op je telefoon kunt scannen. Als je de chip scant, word je automatisch naar een mobiele site geleid met aanvullende informatie en bijzondere anekdotes over de plek waar je je bevindt. Ik schreef alle teksten over de geselecteerde plekken in Amsterdam-Noord.

Stories voor nieuwe NDSM-site

Voor de nieuwe interactieve website van de NDSM-werf, een Amsterdamse culturele hotspot, schreef ik de themateksten en 11 stories en over de pioniers van de voormalige scheepswerf. Nu is de site live en wordt ze bijgehouden door door kunstenaars, (creatieve) bedrijven, bewoners en bezoekers van de NDSM-werf.